Środek karny zakazu wstępu na imprezę masową w systemie prawa karnego
DOI:
https://doi.org/10.7420/AK2010HSłowa kluczowe:
przestępczość stadionowa, chuligaństwo, polityka kryminalna, stadium hooliganism, deviant behaviour, criminalization, criminal controlAbstrakt
The publication discusses the nature, premises, and methods of sentencing a penal measure consisting in prohibition of entry to mass events. The first part shows legal solutions accepted in the European Convention on Spectator Violence and Misbehaviour at Sports Events and in particular at Football Matches accepted on 19 August 1985 by Council of Europe. It is recognised at one of the most important international documents providing for the fight with stadium hooliganism. Although the Convention’s aim is to prevent and control incidents by football spectators, provisions of the Convention apply also to other disciplines which might posit the risk of acts of violence and incidents by spectators (article 1 paragraph 12 of the Convention). Subsequently, there follows an analysis of legal solutions accepted in the current Act of 20 march 2009 on Mass Events Safety and the former Act of 22 January 1997 on Mass Events Safety. In particular, the focus was placed on the evolution of the prohibition of entry to a mass event and the definition of a legal mass event which at present is no longer based on the number of participants predicted by the organiser but on the number of places made available by the organiser. It is a result of common malpractice practice of organisers who used to omit the requirements by declaring less people than were actually expected. 2. Second part of the publication presents statistical data concerning contraventions related to mass sport events between 1999 and 2009 in Poland. The data show that there is a decreasing tendency in mass contraventions and hooligan incidents. At the same time, the data bring the conclusion that most hooligan incidents were committed during mass events. This may prove that objects where such events are organised are still ill-equipped but also that the organisers fail to observe their duties, imposed on them by the Act on Mass Events Safety. This part of publication also drafts a profile of the perpetrators of hooligan events. The study shows they are unmarried males between 15 and 25 with primary or secondary education and without a previous criminal record. 3. Part three of the publication is an analysis of normative solutions of the penal measure consisting in prohibition of entry to mass events. It includes provisions of Criminal Code, Petty Offences Code and Act of 20 march 2009 on Mass Events Safety. The analysis brings a conclusion that introduction of mass entry event ban served the purpose of increasing the safety of mass events and excluding persons who posit a risk to said safety. Thus, introduction of such legal solution to Polish law should be undisputable. Doubts can be raised only if particular solutions are examined, for instance the interpretation of “personal appearance” in a police station during a mass event.
Bibliografia
M. Tarnawski, A. Tarnawski, Bezpieczeństwo imprez masowych (uwagi na tle ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r.), „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 1998, nr 3–4
J. Bielasiński, Kara dodatkowa zakazu wstępu na imprezy masowe, „Przegląd Sądowy” 2001, nr 3
M. Stefański, Przepisy karne w ustawie o bezpieczeństwie imprez masowych, „Palestra” 1998, nr 3–4
M. Nowakowski, Bezpieczeństwo na imprezach masowych, „Jurysta” 2003, nr 3–4
B. Kurzępa, Przestępstwa i wykroczenia z ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych, „Prokuratura i Prawo” 2009, nr 10
Kontrola bezpieczeństwa imprezy masowej, „Prokuratura i Prawo” 2010, nr 4
P. Chlebowicz, Międzynarodowe uregulowania tzw. przestępczości stadionowej, „Państwo i Prawo” 2009, nr 8
J. Bielasiński, Kara dodatkowa zakazu wstępu na imprezy masowe, „Przegląd Sądowy” 2001, nr 3
P. Piotrowski, Szalikowcy. O zachowaniach dewiacyjnych kibiców sportowych, Toruń 2000
P. Chlebowicz, Chuligaństwo stadionowe. Studium kryminologiczne, Warszawa 2009
J. Raglewski, Opinia dotycząca projektu nowelizacji Kodeksu karnego (druk sejmowy nr 1756) w zakresie środków karnych (art. 39–52 k.k.), Funduszu Pomocy Ofi arom Przestępstw oraz środków zabezpieczających (art. 93–100 k.k.), [w:] Kodeks karny – projekt nowelizacji. Druk sejmowy 1756, Warszawa 2007, nr 5
R. A. Stefański, Środek karny zakazu wstępu na imprezę masową w świetle projektu noweli do kodeksu karnego, „Wojskowy Przegląd Prawniczy” 2007
W. Zalewski, [w:] M. Królikowski, R. Zawłocki (red.), Kodeks karny. Część ogólna, t. II, Warszawa 2010
R. A. Stefański, Środek karny zakazu wstępu na imprezę masową, „Prokuratura i Prawo” 2010, nr 1
A. Janisławski, B. Kwiatkowski, Analiza krytyczna ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2010, nr 1
K. Buchała, A. Zoll, Polskie prawo karne, Warszawa 1995
R. Dębski, Pozaustawowe znamiona przestępstwa, Łódź 1995
L. Gardocki, Prawo karne. Warszawa 2009, s. 16–17; L. Morawski, Zasady wykładni prawa, Toruń 2010
J. Majewski, [w:] A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, t. I, Warszawa 2004
R. Kupiński, Zakaz wstępu na imprezy masowe i co dalej, „Gazeta Policyjna” 2004, nr 18
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Art. 11 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231.) przyznaje autorskie prawa majątkowe do utworu zbiorowego (w tym publikacji periodycznej) wydawcy, zaś do poszczególnych części mających samodzielne znaczenie - ich twórcom. Pomimo, że przeważnie na treść utworów zbiorowych składają się utwory wielu autorów, to inicjatorem ich powstanie jest wydawca, któremu ustawa przyznała autorskie prawa majątkowe do całości takiego utworu jako takiego, czyli prawo do decydowania o sposobach eksploatacji i otrzymywania wynagrodzenia. Do poszczególnych części utworu zbiorowego, poszczególnych utworów, prawo przysługuje ich twórcom, chyba że przeniosą je na wydawcę.
Na platformie udostępniane są poszczególne artykuły wraz z zestawem metadanych tylko jeżeli autorzy wyrazili zgodę na wykorzystanie utworu (publikacji naukowej) na tym polu eksploatacji. Dostrzegając korzyści społeczne, jakie daje otwarty bezpłatny dostęp do publikacji prawniczych, Instytut Nauk Prawnych PAN jako Wydawca czasopisma, korzystając z legitymacji ustawowej, zadecydował o opublikowaniu całych woluminów periodyku.
Autorzy artykułów opublikowanych w czasopiśmie, zainteresowani udostępnieniem publikacji w sposób otwarty, proszeni są o kontakt z Wydawcą w sprawie zawarcia umowy licencyjnej.
