O niektórych ogólnych problemach kryminologii i znaczeniu paradygmatu humanistycznego
DOI:
https://doi.org/10.7420/AK2009CSłowa kluczowe:
kryminologia humanistyczna, teorie kryminologiczne, criminological theoryAbstrakt
The article presents a series of statements concerning criminology: it is a autonomous and multidisciplinary science; it should be separated from the criminal policy and merged with the study of social pathology. The distinction between descriptive and explaining criminology is of certain importance. In the latter, the problem of assumed paradigm is of particular importance. Approximately since l960, in social sciences and in criminology the antinaturalistic paradigm prevails. Its nature is raises controversies. The author thinks that the antinaturalistic paradigm – understood correctly – must be a humanistic paradigm based on the idea of "homo eligens" (a choosing man) and a moderate indeterminism. This point of view has many advantages: among others, it explains poor effects of the research in the etiology of crime and the difficulties in the struggle against crime. Criminology must be developed. That is relatively easy within descriptive criminology but significantly more difficult in explanatory criminology, where the more interesting information must be obtained from the criminal himself.
Bibliografia
Beck U., World Risk Society, Cambridge 2000
Benton T., Craib I., Filozofia nauk społecznych. Od pozytywizmu do postmodernizmu, tłum. Lotar Rasiński, Wrocław 2003.
Błachut J., Problemy związane z pomiarem przestępczości, Warszawa 2007.
Carrabine E., Iganski P., Les M., Plummer K., South N., Criminology. A sociological introduction, London and New York 2004.
Cusson M., La délinquance, une vie choisie. Entre plaisir et crime, Montréal 2007.
Eskridge C. W., The Impact of Criminology: Yesterday and Tomorrow [w:] Emil W. Pływaczewski (red.) Current Problems of The Penal Law and Criminology – Aktuelle Probleme des Strafrechts und der Kriminologie, Białystok 2009.
Gassin R., Criminologie, 5 ed. Paris 2003.
Giddens A., Nowe zasady metody socjologicznej. Pozytywna krytyka socjologii interpretatywnych, tłum. G. Woroniecka, Kraków 2001.
Giddens A., Socjologia, tłum. A. Szulżycka, Warszawa 2006.
Koczanowski L., G. H. Mead, Wrocław 1992.
Kossowska A., Refleksje na temat niektórych problemów współczesnej kryminologii, Archiwum Kryminologii 2004, t. XXVI.
Kuhn T. S., Struktura rewolucji naukowych, tłum. H. Ostromęcka, Warszawa 1968.
Nesporek A., Czy koniec socjologii, jaką znamy? Socjologia wobec wyzwań zmieniającej się rzeczywistości, Katowice 2007.
Ostrihanska Z., Sprawca przestępstwa (zarys problematyki), Archiwum Kryminologii t. XVII, Wrocław–Warszawa–Kraków 1991.
Popper K. R., Logika odkrycia naukowego, tłum. U. Niklas, Warszawa 1977.
Popper K. R., Wszechświat otwarty. Argument na rzecz: indeterminizmu, tłum. A. Chmielewski, Kraków 1996.
Siemaszko A., Granice tolerancji. O teoriach zachowań dewiacyjnych. Warszawa 1993.
Szacki J., Historia myśli socjologicznej, wydanie nowe, Warszawa 2002.
Tyszkiewicz L., Januszewska E., Lubelski M. J., Stępniak P., Skuteczność środków penalnych stosowanych wobec młodzieży, Warszawa 1992.
Tyszkiewicz L., Kosmowski S., O efektywności prawa karnego, ciemnej liczbie i rozmiarach narkomanii, Archiwum Kryminologii 2004, t. XXVI.
Tyszkiewicz L., Kryminogeneza i sposoby jej badania, Archiwum Kryminologii 2009, t. XXIX–XXX.
Tyszkiewicz L., Kryminogeneza w ujęciu kryminologii humanistycznej, Katowice 1997.
Tyszkiewicz L., Od naturalizmu do humanizmu w kryminologii, Katowice 1991.
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Art. 11 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231.) przyznaje autorskie prawa majątkowe do utworu zbiorowego (w tym publikacji periodycznej) wydawcy, zaś do poszczególnych części mających samodzielne znaczenie - ich twórcom. Pomimo, że przeważnie na treść utworów zbiorowych składają się utwory wielu autorów, to inicjatorem ich powstanie jest wydawca, któremu ustawa przyznała autorskie prawa majątkowe do całości takiego utworu jako takiego, czyli prawo do decydowania o sposobach eksploatacji i otrzymywania wynagrodzenia. Do poszczególnych części utworu zbiorowego, poszczególnych utworów, prawo przysługuje ich twórcom, chyba że przeniosą je na wydawcę.
Na platformie udostępniane są poszczególne artykuły wraz z zestawem metadanych tylko jeżeli autorzy wyrazili zgodę na wykorzystanie utworu (publikacji naukowej) na tym polu eksploatacji. Dostrzegając korzyści społeczne, jakie daje otwarty bezpłatny dostęp do publikacji prawniczych, Instytut Nauk Prawnych PAN jako Wydawca czasopisma, korzystając z legitymacji ustawowej, zadecydował o opublikowaniu całych woluminów periodyku.
Autorzy artykułów opublikowanych w czasopiśmie, zainteresowani udostępnieniem publikacji w sposób otwarty, proszeni są o kontakt z Wydawcą w sprawie zawarcia umowy licencyjnej.
