Sprawca przestępstwa oszustwa asekuracyjnego – spojrzenie kryminologiczne
DOI:
https://doi.org/10.7420/AK2007-2008GSłowa kluczowe:
przestępstwo, oszustwo asekuracyjne, sprawca przestępstwa, przestępstwo gospodarcze, przestępstwo ubezpieczeniowe, insurance fraud, delinquencyBibliografia
Błachut J., Gaberle A., Krajewski K., Kryminologia, „Arche”, Gdańsk 2001.
Falandysz L., W kręgu kryminologii radykalnej, Wiedza Powszechna, Warszawa 1986.
Górniok O., Przestępczość gospodarcza i jej zwalczanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994.
Hartshorne H., May M., Studies in the Nature of Character. Studies in Deceit. Book One. General Methods and Results, Macmillan, New York 1928.
Janowska H., Zabójstwa i ich sprawcy. Analiza socjologiczna, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1974.
Kosewski M., Ludzie w sytuacjach pokusy i upokorzenia, Wiedza Powszechna, Warszawa 1985.
Lernell L., Zarys kryminologii ogólnej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973.
Marek A., Prawo karne. Zagadnienia teorii i praktyki, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 1997.
Ostrihanska Z., Sprawca przestępstwa (zarys problematyki), „Archiwum Kryminologii” 1990, t. XVII.
Ostrowska K. [w:] K. Ostrowska, D. Wójcik, Teorie kryminologiczne, Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa 1986.
Reed J.P., Reed R.S., Status images and consequences. Once a criminal always a criminal [w:] T.P. Thornberry, E. Sagarin (red.), Images of Crime. Offenders and Victims, Praeger, New York 1974.
Stępień E., System wartości a zachowania aspołeczne młodzieży przestępczej i nie przestępczej [w:] A. Frączek (red.), Studia nad uwarunkowaniami i regulacja agresji interpersonalnej. Sprawozdania z badań i rozprawy, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Warszawa 1985.
Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej, Dz.U. z 2003 r. Nr 124 poz. 1151.
Wójcik D., Młodociani sprawcy rozboju, „Archiwum Kryminologii” 1972, t. V.
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Art. 11 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231.) przyznaje autorskie prawa majątkowe do utworu zbiorowego (w tym publikacji periodycznej) wydawcy, zaś do poszczególnych części mających samodzielne znaczenie - ich twórcom. Pomimo, że przeważnie na treść utworów zbiorowych składają się utwory wielu autorów, to inicjatorem ich powstanie jest wydawca, któremu ustawa przyznała autorskie prawa majątkowe do całości takiego utworu jako takiego, czyli prawo do decydowania o sposobach eksploatacji i otrzymywania wynagrodzenia. Do poszczególnych części utworu zbiorowego, poszczególnych utworów, prawo przysługuje ich twórcom, chyba że przeniosą je na wydawcę.
Na platformie udostępniane są poszczególne artykuły wraz z zestawem metadanych tylko jeżeli autorzy wyrazili zgodę na wykorzystanie utworu (publikacji naukowej) na tym polu eksploatacji. Dostrzegając korzyści społeczne, jakie daje otwarty bezpłatny dostęp do publikacji prawniczych, Instytut Nauk Prawnych PAN jako Wydawca czasopisma, korzystając z legitymacji ustawowej, zadecydował o opublikowaniu całych woluminów periodyku.
Autorzy artykułów opublikowanych w czasopiśmie, zainteresowani udostępnieniem publikacji w sposób otwarty, proszeni są o kontakt z Wydawcą w sprawie zawarcia umowy licencyjnej.
