Kierunki rozwoju kryminologii w Rosji
DOI:
https://doi.org/10.7420/AK2007-2008MSłowa kluczowe:
kryminologia, Rosja, rozwój kryminologii, badania kryminologicznech, criminology, Russia, criminology development, criminological researchBibliografia
Awaniesow G.A. (red.), Kriminołogija, Moskwa 2006.
Błuwsztejn J.D., Zirin M.I., Romanow W.W., Profiłaktika priestuplenij. Mińsk 1986.
Burłakow W.N., Miljukow S.F., Sidorow S.A., Spiridonow L.I. (red.), Kriminołogija, Sankt Petersburg 1995.
Burłakow W.N., Oriechow W.W., Indiwidualnoje prieduprieżdienije priestuplenij. Woprosy, tieorii i praktyki, Leningrad 1988.
Dołgowa A.I. (red.), Kriminołogija, Moskwa 2000.
Dołgowa A.I. (red.), Kriminołogija, Moskwa 2005.
Dołgowa A.I. (red.), Kriminołogija. Moskwa 2007.
Gawriłow B.J., O riealnosti rossijskoj ugołownoj statistiki, „Zakonnost” 1999, nr 6.
Gawriłow B.J., Sposobna li rossijskaja statistika o priestupnosti stat’ riealnoj?, „Gosudarstwo i Prawo” 2001, nr 1.
Gilinskij J.I. (red.), Socjalnyj kontrol nad diewiantnostju sowriemiennoj Rossiji, Sankt Petersburg 1998.
Gilinskij J.I., Diewiantnoje powiedienije i socjalnyj kontrol w usłowiach krizisa rossijskowo obszcziestwa, Sankt Petersburg 1995.
Gilinskij J.I., Kriminołogija, Sankt Petersburg 2002.
Gilinskij J.I., Poniatje priestupnosti w sowriemiennoj kriminołogii [w:] J.I. Gilinskij, Diewiantnost’, priestupnost’, socjalnyj kontrol. Izbrannyje statii, Sankt Petersburg 2004.
Hercenzon A.A., Wwiedienije w sowietskuju kriminołogiju, Moskwa 1965.
Inszakow S.M., Kriminołogija, Moskwa 2001.
Inszakow S.M., Zarubieżnaja kriminołogija, Moskwa 1997.
Jakowlew A.M., Priestupnost’ i socjalnaja psichołogija, Moskwa 1971.
Jaroszenko O.N., Kriminołogiczieskaja charaktieristika poniatja „priestupnost” [w:] A.I. Dołgowa, W.W. Astanin, O.A. Jewłanowa, O.S. Ilin, J.D. Szełkownikowa, J.M. Juckowa (red.), Probliemy priestupnosti. Tradicjonnyje i nietradicjonnyje podchody, Moskwa 2003.
Karpiec I.I., Priestupnost’ iluzji i realnost’, Moskwa 1992.
Karpiec I.I., Probliema priestupnosti, Moskwa 1969.
Koniew A.A., Priestupnost’ w Rossiji i jejo sostojanije, Niżnij Nowgorod 1993.
Kudriawcew W.N., Eminow W.J. (red.), Kriminołogija, Moskwa 1997.
Kudriawcew W.N., Eminow W.J. (red.), Kriminołogija, Moskwa 2002.
Kudriawcew W.N., Eminow W.J. (red.), Kriminołogija. Moskwa 2005.
Kudriawcew W.N., Genezis priestuplenija. Opyt kriminołogiczieskowo modelirowanija, Moskwa 1998.
Kudriawcew W.N., Nrawy pieriechodnowo obszcziestwa, Moskwa 2000.
Kudriawcew W.N., Priczinnost’ w kriminołogiji, Moskwa 1968.
Kudriawcew W.N., Pricziny prawonaruszienij, Moskwa 1976.
Kudriawcew W.N., Strategija borby s priestupnostju, Moskwa 2003.
Kuzniecowa N.F. (red.), Kriminołogija, Moskwa 2006.
Kuzniecowa N.F., Łuniejew W.W. (red.), Kriminołogija, Moskwa 2004.
Kuzniecowa N.F., Priestuplenije i priestupnost’, Moskwa 1969.
Laskowska K., Rosyjskojęzyczna przestępczość zorganizowana. Studium kryminologiczne, „Temida 2”, Białystok 2006.
Lejkina N.S., Licznost’ priestupnika i ugołownaja otstwiennost’, Leningrad 1968.
Łuniejew W.W., Priestupnost’ XX wieka. Mirawyje regionalnyje i rossyjskije tiendencji, Moskwa 1997.
Łuniejew W.W., Priestupnost’ XX wieka. Mirawyje regionalnyje i rossyjskije tiendencji, Moskwa 1999.
Małkow W.D. (red.), Kriminołogija, Moskwa 2004.
Noj I.S., Mietodołogiczieskije probliemy sowietskoj kriminołogiji, Saratow 1975.
Owczinskij W.S., Eminow W.J., Jabłokow N.P. (red.), Osnowy borby s organizowannoj priestupnostju, Moskwa 1996.
Pak P.A., Lichołat I.G., Suszczienko S.A., Kriminołogija w woprosach i otwietach, Rostów nad Donem 2000.
Potockij N.K., Sbornik mietodołogiczieskich matieriałow po kursu „Kriminołogija”, Moskwa 2006.
Sacharow A.B., O licznosti priestupnika i priczinach priestupnosti w SSSR, Moskwa 1961.
Starkow O.W., Kriminopenołogija, Moskwa 1997.
Struczkow N.A., Probliema licznosti priestupnika, Leningrad 1983.
Szestakow D.A., Siemiejnaja kriminołogija, Sankt Petersburg 1996.
Zwirbul W.K., Kłoczkow W.W., Mińkowskij G.M., Tieoreticzieskije osnowy prieduprieżdienija priestupnosti, Moskwa 1977.
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Art. 11 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231.) przyznaje autorskie prawa majątkowe do utworu zbiorowego (w tym publikacji periodycznej) wydawcy, zaś do poszczególnych części mających samodzielne znaczenie - ich twórcom. Pomimo, że przeważnie na treść utworów zbiorowych składają się utwory wielu autorów, to inicjatorem ich powstanie jest wydawca, któremu ustawa przyznała autorskie prawa majątkowe do całości takiego utworu jako takiego, czyli prawo do decydowania o sposobach eksploatacji i otrzymywania wynagrodzenia. Do poszczególnych części utworu zbiorowego, poszczególnych utworów, prawo przysługuje ich twórcom, chyba że przeniosą je na wydawcę.
Na platformie udostępniane są poszczególne artykuły wraz z zestawem metadanych tylko jeżeli autorzy wyrazili zgodę na wykorzystanie utworu (publikacji naukowej) na tym polu eksploatacji. Dostrzegając korzyści społeczne, jakie daje otwarty bezpłatny dostęp do publikacji prawniczych, Instytut Nauk Prawnych PAN jako Wydawca czasopisma, korzystając z legitymacji ustawowej, zadecydował o opublikowaniu całych woluminów periodyku.
Autorzy artykułów opublikowanych w czasopiśmie, zainteresowani udostępnieniem publikacji w sposób otwarty, proszeni są o kontakt z Wydawcą w sprawie zawarcia umowy licencyjnej.
