Kara śmierci w trybie doraźnym (sprawa IVK dor. 24/83 w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie)
DOI:
https://doi.org/10.7420/AK2007-2008BTSłowa kluczowe:
kara śmierci, kara pozbawienia wolności, zabójstwo, procesy sądowe, capital punishment, imprisonment, homicide, lawsuitsBibliografia
„Trybuna Ludu” z 11 marca 1983 r., nr 59.
Akta Ministerstwa Sprawiedliwości (sygn. S.II.537/61/83).
Akta postępowania ułaskawieniowego w Radzie Państwa (sygn. PU-1111-94-83 w Archiwum Prezydenta RP).
Akta Sądu Najwyższego (sygn. VKRN 68/83).
Akta Sądu Wojewódzkiego w Warszawie, sygn. IVK dor. 24/83.
Akta więzienne z AŚ Warszawa Mokotów (sygn. 642044).
Ambroziewicz P. (1983). Marni to byliby sędziowie, „Prawo i Życie” z 9 kwietnia, nr 15.
Andrzejczak J. (1996). Spowiedź polskiego kata. Warszawa: „Intryga”.
Batawia S. (1939). Niepoprawność przestępców w świetle badań nad bliźniętami kryminalnymi, „Archiwum Kryminologiczne”, t. 3, z. 1−2.
Chłopecki J. (1983). Pod prąd opinii, „Prawo i Życie” z 26 marca, nr 13.
Godera S. (1983). Śmierć w majestacie, „Express Wieczorny – Kulisy” z 23 kwietnia, nr 79.
Jachowicz J. (1997). Co zrobić z karą śmierci?, „Gazeta Wyborcza” z 28 czerwca, nr 149.
Jankowski Z. (1983). Rewizja nadzwyczajna Ministra Sprawiedliwości. W sprawie zabójcy taksówkarza z Otwocka, rozmowa I. Czaplarskiej, „Trybuna Ludu” z 18 marca, nr 65.
Knap W. (2004). Kara śmierci w Polsce. Ani sznura, ani szczęścia, „Rzeczpospolita” z 3 kwietnia, nr 80.
Kowalski E. (1983). Jestem za karą śmierci, „Prawo i Życie” z 22 października, nr 43.
Kowalski W. (2006). Ostatnie egzekucje w gdańskim więzieniu w latach 1970−1987, „Przegląd Więziennictwa Polskiego”, nr 52−53.
Kubiak J.R. (1990). Krótka instrukcja zabijania. Sądy wydają wyroki śmierci, ktoś je musi wykonywać, „Polityka” z 2 czerwca, nr 22.
Kulczycki M. (1983). Sąd na szpaltach gazet, „Gazeta Prawnicza” z 16 maja, nr 10.
Mac J. S. (1983). Zabić taksówkarza, „Przegląd Tygodniowy” z 18 stycznia, nr 3.
Mańk Z. (1983). Niezawisłość od emocji, „Gazeta Prawnicza” z 1 maja, nr 9.
Mikke S. (1983). O karze śmierci w telewizji, „Gazeta Prawnicza” z 11 czerwca, nr 11.
Nawrot J. (1983). Finał ostatniego kursu, „Prawo i Życie” z 19 marca, nr 12.
Nawrot J. (1983). Ostatni kurs, „Prawo i Życie” z 12 marca, nr 11.
Nawrot J. (1983). Ostatni kurs, „Prawo i Życie” z 19 marca, nr 12.
Niewla Z. (1983). Umacnianie ładu, porządku i bezpieczeństwa publicznego, Fakty i komentarze. „Tygodnik aktywisty PZPR”, nr 52.
Nowogródzki H. (1983). Za czy przeciw karze śmierci?, „Życie Literackie” z 10 lipca, nr 28.
Ostatnie słowo oskarżonych w procesie otwockim (1983), „Express Wieczorny – Kulisy” z 10 marca, nr 48.
Paprzycki L. (1984). Czy kara śmierci jest koniecznością?, rozmawiał T.J. Żółciński, „Fakty” z 7 stycznia, nr 1.
Passent D. (1983). Nie zabijaj!, „Polityka” z 31 lipca, nr 31.
PC ponawia propozycję zaostrzenia kar, PAP, 2 lutego 1998 r.
Po 25 lat więzienia dla zabójców taksówkarza z Otwocka (1983), „Życie Warszawy” z 11 marca, nr 59.
Podemski S. (1983). Po wyroku – przed wyrokiem. 25 lat poza życiem, „Polityka” z 26 marca, nr 13.
Podemski S. (1998). Polska droga do szubienicy?, „Gazeta Wyborcza” z 28 maja, nr 124.
Prośba o ułaskawienie do Rady Państwa Waldemara Krakosa (NK 40/83).
Rakowski M.F. (2004). Dzienniki polityczne 1981−1983. Warszawa: Iskry.
Rosengaten F. (1983). Demonstracje i niezawisłość sędziowska, „Prawo i Życie” z 9 kwietnia, nr 15.
Rosengaten F. (1983). Z Otwockiem w tle, „Prawo i Życie” z 4 czerwca, nr 23.
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 maja 1975 r. w sprawie utworzenia sądów wojewódzkich i sądów rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz.U. Nr 18, poz. 99).
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 maja 1989 r. w sprawie okresów przechowywania i warunków niszczenia akt spraw sądowych lub przekazywania ich archiwom państwowym (Dz.U. Nr 28, poz. 150).
Rymuszko M. (1983). Wartość nadrzędna, „Prawo i Życie” z 16 kwietnia, nr 16.
Sąd Najwyższy Rzeczypospolitej Polskiej. Historia i współczesność, księga jubileuszowa 90-lecia Sądu Najwyższego 1917−2007 (2007). Warszawa: Sąd Najwyższy Rzeczypospolitej Polskiej.
Stanowska M., Strzembosz A. (2005). Sędziowie warszawscy w czasie próby 1981−1988. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej.
Świątecka K. (1983). Po wyroku – przed wyrokiem. Wbrew opinii, „Polityka” z 26 marca, nr 13.
Tomaszewski A. (1989). Przemówienie sądowe przed SN w sprawie zabójstwa otwockiego taksówkarza, „Palestra”, nr 1.
Uchwała Rady Państwa sygn. PU-1111-94-83.
Ustawa z dnia10 maja 1985 r. o szczególnej odpowiedzialności karnej (Dz.U. Nr 23, poz. 101).
W roli arbitra, rozmowa z A. Jankowskim (1984), „Prawo i Życie” z 20 lutego, nr 7.
Wieszać, nie wieszać. Komentator (1983), „Prawo i Życie” z 26 marca, nr 13.
Wieszać, nie wieszać. Sonda Redakcji. Listy (1983), „Prawo i Życie” z 23 kwietnia, nr 17.
Wyrok Sądu Najwyższego z dn. 15 września 1983 r., IVKR 226/72.
Wyrok Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie 16 grudnia 1982 r., sygn. So 486/82.
Wyrok Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie z 7 lutego 1983 r., sygn. So 44/83, akta sprawy są niedostępne dla badaczy.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku z 27 marca 1970 r., sygn. IVK 7/70.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z 28 lutego 1982 r., sygn. IVK 233/81, IVK 315/82).
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi z 16 września 1981 r., sygn. IIK 16/81.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi z 20 kwietnia 1982 r., sygn. IIIK 6/81.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi z 22 października 1982 r., sygn. IIIK 72/82.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi z 31 stycznia 1983 r., sygn. IIIK 305/82.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z 13 maja 1985 r., sprawa Waldemara Kalinowskiego, sygn. IVK 77/85.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z 16 kwietnia 1985 r., sygn. IVK 53/85.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu z 7 stycznia 1972 r., sygn. IVK 176/71.
Wyrok SN z 10 czerwca 1983 r., sygn. IIIKR 44/83.
Wyrok SN z 12 stycznia 1977 r., sygn. IIKR 288/76.
Wyrok SN z 13 lutego 1973 r., sygn. 579/72.
Wyrok SN z 13 lutego 1973 r., sygn. VKRN 530/72.
Wyrok SN z 15 grudnia 1985 r., sygn. IKR 362/85.
Wyrok SN z 16 grudnia 1976 r., sygn. IIKR 334/76.
Wyrok SN z 16 marca 1971 r. w sprawie IKR 274/70.
Wyrok SN z 21 listopada 1983 r., sprawa IIKR 282/82.
Wyrok SN z 24 lutego 1987 r., sygn. IIIKR 18/87.
Wyrok SN z 29 maja 1987 r., sygn. IIIKR 152/87.
Wyrok SN z 5 lipca 1972 r., sygn. IIKR 101/71.
Wyrok SN z 8 czerwca 1970 r., sygn. IIIKR 93/70.
Wyrok SN z 8 listopada 1976 r., sygn. IIKR 261/76.
Za czy przeciw karze śmierci? Dyskusja redakcyjna (1983), „Życie Literackie” z 17 lipca, nr 29.
Akta Ministerstwa Sprawiedliwości (sygn. S.II.537/61/83).
Akta postępowania ułaskawieniowego w Radzie Państwa (sygn. PU-1111-94-83 w Archiwum Prezydenta RP).
Akta Sądu Najwyższego (sygn. VKRN 68/83).
Akta Sądu Wojewódzkiego w Warszawie, sygn. IVK dor. 24/83.
Akta więzienne z AŚ Warszawa Mokotów (sygn. 642044).
Ambroziewicz P. (1983). Marni to byliby sędziowie, „Prawo i Życie” z 9 kwietnia, nr 15.
Andrzejczak J. (1996). Spowiedź polskiego kata. Warszawa: „Intryga”.
Batawia S. (1939). Niepoprawność przestępców w świetle badań nad bliźniętami kryminalnymi, „Archiwum Kryminologiczne”, t. 3, z. 1−2.
Chłopecki J. (1983). Pod prąd opinii, „Prawo i Życie” z 26 marca, nr 13.
Godera S. (1983). Śmierć w majestacie, „Express Wieczorny – Kulisy” z 23 kwietnia, nr 79.
Jachowicz J. (1997). Co zrobić z karą śmierci?, „Gazeta Wyborcza” z 28 czerwca, nr 149.
Jankowski Z. (1983). Rewizja nadzwyczajna Ministra Sprawiedliwości. W sprawie zabójcy taksówkarza z Otwocka, rozmowa I. Czaplarskiej, „Trybuna Ludu” z 18 marca, nr 65.
Knap W. (2004). Kara śmierci w Polsce. Ani sznura, ani szczęścia, „Rzeczpospolita” z 3 kwietnia, nr 80.
Kowalski E. (1983). Jestem za karą śmierci, „Prawo i Życie” z 22 października, nr 43.
Kowalski W. (2006). Ostatnie egzekucje w gdańskim więzieniu w latach 1970−1987, „Przegląd Więziennictwa Polskiego”, nr 52−53.
Kubiak J.R. (1990). Krótka instrukcja zabijania. Sądy wydają wyroki śmierci, ktoś je musi wykonywać, „Polityka” z 2 czerwca, nr 22.
Kulczycki M. (1983). Sąd na szpaltach gazet, „Gazeta Prawnicza” z 16 maja, nr 10.
Mac J. S. (1983). Zabić taksówkarza, „Przegląd Tygodniowy” z 18 stycznia, nr 3.
Mańk Z. (1983). Niezawisłość od emocji, „Gazeta Prawnicza” z 1 maja, nr 9.
Mikke S. (1983). O karze śmierci w telewizji, „Gazeta Prawnicza” z 11 czerwca, nr 11.
Nawrot J. (1983). Finał ostatniego kursu, „Prawo i Życie” z 19 marca, nr 12.
Nawrot J. (1983). Ostatni kurs, „Prawo i Życie” z 12 marca, nr 11.
Nawrot J. (1983). Ostatni kurs, „Prawo i Życie” z 19 marca, nr 12.
Niewla Z. (1983). Umacnianie ładu, porządku i bezpieczeństwa publicznego, Fakty i komentarze. „Tygodnik aktywisty PZPR”, nr 52.
Nowogródzki H. (1983). Za czy przeciw karze śmierci?, „Życie Literackie” z 10 lipca, nr 28.
Ostatnie słowo oskarżonych w procesie otwockim (1983), „Express Wieczorny – Kulisy” z 10 marca, nr 48.
Paprzycki L. (1984). Czy kara śmierci jest koniecznością?, rozmawiał T.J. Żółciński, „Fakty” z 7 stycznia, nr 1.
Passent D. (1983). Nie zabijaj!, „Polityka” z 31 lipca, nr 31.
PC ponawia propozycję zaostrzenia kar, PAP, 2 lutego 1998 r.
Po 25 lat więzienia dla zabójców taksówkarza z Otwocka (1983), „Życie Warszawy” z 11 marca, nr 59.
Podemski S. (1983). Po wyroku – przed wyrokiem. 25 lat poza życiem, „Polityka” z 26 marca, nr 13.
Podemski S. (1998). Polska droga do szubienicy?, „Gazeta Wyborcza” z 28 maja, nr 124.
Prośba o ułaskawienie do Rady Państwa Waldemara Krakosa (NK 40/83).
Rakowski M.F. (2004). Dzienniki polityczne 1981−1983. Warszawa: Iskry.
Rosengaten F. (1983). Demonstracje i niezawisłość sędziowska, „Prawo i Życie” z 9 kwietnia, nr 15.
Rosengaten F. (1983). Z Otwockiem w tle, „Prawo i Życie” z 4 czerwca, nr 23.
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 maja 1975 r. w sprawie utworzenia sądów wojewódzkich i sądów rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz.U. Nr 18, poz. 99).
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 maja 1989 r. w sprawie okresów przechowywania i warunków niszczenia akt spraw sądowych lub przekazywania ich archiwom państwowym (Dz.U. Nr 28, poz. 150).
Rymuszko M. (1983). Wartość nadrzędna, „Prawo i Życie” z 16 kwietnia, nr 16.
Sąd Najwyższy Rzeczypospolitej Polskiej. Historia i współczesność, księga jubileuszowa 90-lecia Sądu Najwyższego 1917−2007 (2007). Warszawa: Sąd Najwyższy Rzeczypospolitej Polskiej.
Stanowska M., Strzembosz A. (2005). Sędziowie warszawscy w czasie próby 1981−1988. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej.
Świątecka K. (1983). Po wyroku – przed wyrokiem. Wbrew opinii, „Polityka” z 26 marca, nr 13.
Tomaszewski A. (1989). Przemówienie sądowe przed SN w sprawie zabójstwa otwockiego taksówkarza, „Palestra”, nr 1.
Uchwała Rady Państwa sygn. PU-1111-94-83.
Ustawa z dnia10 maja 1985 r. o szczególnej odpowiedzialności karnej (Dz.U. Nr 23, poz. 101).
W roli arbitra, rozmowa z A. Jankowskim (1984), „Prawo i Życie” z 20 lutego, nr 7.
Wieszać, nie wieszać. Komentator (1983), „Prawo i Życie” z 26 marca, nr 13.
Wieszać, nie wieszać. Sonda Redakcji. Listy (1983), „Prawo i Życie” z 23 kwietnia, nr 17.
Wyrok Sądu Najwyższego z dn. 15 września 1983 r., IVKR 226/72.
Wyrok Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie 16 grudnia 1982 r., sygn. So 486/82.
Wyrok Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie z 7 lutego 1983 r., sygn. So 44/83, akta sprawy są niedostępne dla badaczy.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku z 27 marca 1970 r., sygn. IVK 7/70.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z 28 lutego 1982 r., sygn. IVK 233/81, IVK 315/82).
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi z 16 września 1981 r., sygn. IIK 16/81.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi z 20 kwietnia 1982 r., sygn. IIIK 6/81.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi z 22 października 1982 r., sygn. IIIK 72/82.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi z 31 stycznia 1983 r., sygn. IIIK 305/82.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z 13 maja 1985 r., sprawa Waldemara Kalinowskiego, sygn. IVK 77/85.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z 16 kwietnia 1985 r., sygn. IVK 53/85.
Wyrok Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu z 7 stycznia 1972 r., sygn. IVK 176/71.
Wyrok SN z 10 czerwca 1983 r., sygn. IIIKR 44/83.
Wyrok SN z 12 stycznia 1977 r., sygn. IIKR 288/76.
Wyrok SN z 13 lutego 1973 r., sygn. 579/72.
Wyrok SN z 13 lutego 1973 r., sygn. VKRN 530/72.
Wyrok SN z 15 grudnia 1985 r., sygn. IKR 362/85.
Wyrok SN z 16 grudnia 1976 r., sygn. IIKR 334/76.
Wyrok SN z 16 marca 1971 r. w sprawie IKR 274/70.
Wyrok SN z 21 listopada 1983 r., sprawa IIKR 282/82.
Wyrok SN z 24 lutego 1987 r., sygn. IIIKR 18/87.
Wyrok SN z 29 maja 1987 r., sygn. IIIKR 152/87.
Wyrok SN z 5 lipca 1972 r., sygn. IIKR 101/71.
Wyrok SN z 8 czerwca 1970 r., sygn. IIIKR 93/70.
Wyrok SN z 8 listopada 1976 r., sygn. IIKR 261/76.
Za czy przeciw karze śmierci? Dyskusja redakcyjna (1983), „Życie Literackie” z 17 lipca, nr 29.
Opublikowane
2008-04-01
Jak cytować
Rzepliński, A. (2008). Kara śmierci w trybie doraźnym (sprawa IVK dor. 24/83 w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie). Archiwum Kryminologii, (XXIX-XXX), 905 - 943. https://doi.org/10.7420/AK2007-2008BT
Numer
Dział
Artykuły
Art. 11 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231.) przyznaje autorskie prawa majątkowe do utworu zbiorowego (w tym publikacji periodycznej) wydawcy, zaś do poszczególnych części mających samodzielne znaczenie - ich twórcom. Pomimo, że przeważnie na treść utworów zbiorowych składają się utwory wielu autorów, to inicjatorem ich powstanie jest wydawca, któremu ustawa przyznała autorskie prawa majątkowe do całości takiego utworu jako takiego, czyli prawo do decydowania o sposobach eksploatacji i otrzymywania wynagrodzenia. Do poszczególnych części utworu zbiorowego, poszczególnych utworów, prawo przysługuje ich twórcom, chyba że przeniosą je na wydawcę.
Na platformie udostępniane są poszczególne artykuły wraz z zestawem metadanych tylko jeżeli autorzy wyrazili zgodę na wykorzystanie utworu (publikacji naukowej) na tym polu eksploatacji. Dostrzegając korzyści społeczne, jakie daje otwarty bezpłatny dostęp do publikacji prawniczych, Instytut Nauk Prawnych PAN jako Wydawca czasopisma, korzystając z legitymacji ustawowej, zadecydował o opublikowaniu całych woluminów periodyku.
Autorzy artykułów opublikowanych w czasopiśmie, zainteresowani udostępnieniem publikacji w sposób otwarty, proszeni są o kontakt z Wydawcą w sprawie zawarcia umowy licencyjnej.
