O tzw. "ciemnej liczbie" przestępstw podatkowych
DOI:
https://doi.org/10.7420/AK2011BSłowa kluczowe:
ciemna liczba przestępstw, przestępczość podatkowa, szacowanie rozmiaru przestępczości, tax crimes, criminologyAbstrakt
The subject of the study is a research of non-disclosed tax crime, in criminology known as the ''dark number''. Among the factors influenting its extent, we can enumerate: tax institutions' efficiency, citizens' attitudes towards this category of crimes (especially their willingness to inform about tax crimes) and the tax system itself with its rules. Approximate image of the size of non-disclosed tax crime we can obtain within frames of research on the so-called ''informal commercial sector''. Within the ''informal sector'' we can also (but not only) classify all sorts of behaviour connected with avoiding tax payment. Among the research methods we can enumerate: direct methods (concentrating on specific taxpayers) and indirect methods (analysis of macro- economic data). The image of non-disclosed tax crime makes easier estimating the size of the so-called ''tax gap'' (tax revenue non-obtained by the state). Research on the extent of the ''informal sector'' and ''tax gap'' reflect only social and economic importance of tax crime but do not give basis to a more close description of the ''dark number'' of tax crime (in the meaning used in criminology- as a relation- for example 1:9 or as a percentage- for example 80%). Only a comparison of a scale of tax reductions and their structure with reference to the categories of tax offences with the range of general ''tax gap'' can let us estimate the ''dark number'' of tax crime, resulting with the ''tax gap''.
Bibliografia
J. Błachut, Czy „ciemna liczba przestępstw” istnieje?, „Archiwum Kryminologii” 2007–2008, tom XXIX–XXX
Uzasadnienie rządowego projektu Kodeksu karnego skarbowego, [w:] E. Bieńkowska (red.), Kodeks karny skarbowy. Wprowadzenie i objaśnienia, Warszawa 2000
L. Gardocki, Problem zakresu kryminalizacji w powojennym polskim prawie karnym. [w:] Z. Ćwiąkalski, M. Szewczyk, S. Waltoś, A. Zoll (red.), Problemy odpowiedzialności karnej. Księga ku czci Profesora Kazimierza Buchały, Kraków 1994
A. Gomułowicz, Wybrane zagadnienia prawodawstwa podatkowego, „Przegląd Legislacyjny” 1999, nr 1
J. Głuchowski, Prawo podatkowe państw zachodnich, Toruń 1986
V. Konarska-Wrzosek, Prawnokarne instrumenty walki z przestępczością zawodową i zorganizowaną przewidziane w Kodeksie karnym skarbowym, „Prokuratura i Prawo” 2000, nr 4
W. Jasiński, Relacje między przestępstwami podatkowymi a praniem pieniędzy, „Kontrola Państwowa” 2000, nr 1
K. Laskowska, Kryminologiczne aspekty współczesnej przestępczości zorganizowanej w Polsce, „Wojskowy Przegląd Prawniczy” 2002, nr 3
E. Pływaczewski, Pranie brudnych pieniędzy, Toruń 1993
A. Zając, Prognoza przestępczości podatkowej, „Jurysta” 2001, nr 12
A. Bernal, Zjawisko uchylania się od podatków dochodowych i metody jego ograniczania, Warszawa 2008
J. Błachut, A. Gaberle, K. Krajewski, Kryminologia, Gdańsk 2004
L. Wilk, W sprawie autonomii materialnego prawa karnego skarbowego, „Państwo i Prawo” 2009, nr 8
L. Wilk, Czynniki kryminogenne przestępczości podatkowej, „Archiwum Kryminologii” 2007–2008, tom XXIX–XXX
R. Sowiński, Uchylanie się od opodatkowania, Poznań 2009
A. Krajewska, Podatki. Unia Europejska. Polska. Kraje nadbałtyckie, Warszawa 2004
A. Lewis, The Psychology of Taxation, Oxford 1982
R. Krasnodębski, Unikanie płacenia podatków, „Przegląd Podatkowy” 1994, nr 1
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Art. 11 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231.) przyznaje autorskie prawa majątkowe do utworu zbiorowego (w tym publikacji periodycznej) wydawcy, zaś do poszczególnych części mających samodzielne znaczenie - ich twórcom. Pomimo, że przeważnie na treść utworów zbiorowych składają się utwory wielu autorów, to inicjatorem ich powstanie jest wydawca, któremu ustawa przyznała autorskie prawa majątkowe do całości takiego utworu jako takiego, czyli prawo do decydowania o sposobach eksploatacji i otrzymywania wynagrodzenia. Do poszczególnych części utworu zbiorowego, poszczególnych utworów, prawo przysługuje ich twórcom, chyba że przeniosą je na wydawcę.
Na platformie udostępniane są poszczególne artykuły wraz z zestawem metadanych tylko jeżeli autorzy wyrazili zgodę na wykorzystanie utworu (publikacji naukowej) na tym polu eksploatacji. Dostrzegając korzyści społeczne, jakie daje otwarty bezpłatny dostęp do publikacji prawniczych, Instytut Nauk Prawnych PAN jako Wydawca czasopisma, korzystając z legitymacji ustawowej, zadecydował o opublikowaniu całych woluminów periodyku.
Autorzy artykułów opublikowanych w czasopiśmie, zainteresowani udostępnieniem publikacji w sposób otwarty, proszeni są o kontakt z Wydawcą w sprawie zawarcia umowy licencyjnej.
