"Kryminalne" aspekty przestępczości podatkowej
DOI:
https://doi.org/10.7420/AK2009ISłowa kluczowe:
przestępczość podatkowa, polityka kryminalna, tax delinquency, crime preventionAbstrakt
There is a common opinion that fiscal offence has no criminal character but is merely an administrative offence and consists only of petty deeds of little social noxiousness. This opinion is not accurate with regard to basic types of tax crimes which very often are varieties of common frauds or forgery that may seriously endanger financial transactions of a country or local government. They are characterised by the fact that the tax procedures and legal structures are faked or falsely initiated and employed to commit or de facto to camouflage offences of criminal character. One example could be tax fraud involving simulation of a series of transactions which have no real economic of commercial significance and serve to fake alleged tax obligations and to initiate the procedure of VAT and ultimately to obtain from the Treasury substantial amounts of unjust VAT refunds under false pretences. These are in fact ordinary criminal offenses committed with the use of tax refund procedures. Possibility of moving VAT free goods between countries of the European Union with the lack of adequate monitoring mechanisms in the Member States resulted in a dangerous increase in the number of organized frauds, which are simply regarded as a mechanism “embedded” in the EU VAT system. They are referred to as tax carousels or carousel frauds. Tax law, its mechanisms, and its procedures are sometimes used not only for this type of criminal extortion of property from the tax authorities but also as for a so-called money laundering and legalization of illegal incomes. Generally, tax offences shows more and more close links with strictly criminal offences, it is becoming more and more organised, professionalism of the perpetrators is increasing, and even a growth in brutalization of such crimes can observed. This should change a traditional approach to tax crime.
Bibliografia
Aronwitz A. A., Laagland B. C. G., Paulides G., Value – Added TAX Fraud in the European Union, Kugler Publications 1996.
Bojarski T., Szwarczyk M., Uwagi o projektowanym nowym prawie karnym skarbowym [w:] Z. Niewiadomski, J. Buczkowski, J. Łukasiewicz, J. Posłuszny, J. Stelmasiak (red.) Administracja publiczna u progu XXI w. Prace dedykowane Profesorowi Janowi Szreniawskiemu z okazji Jubileuszu 45-lecia pracy naukowej, Przemyśl 2000.
Dominik D., VAT-owska karuzela, „Prawo i Podatki Unii Europejskiej” 2006.
Górniok O., Jeszcze o nadużyciach procedury podatku VAT, „Prokuratura i Prawo” 2000.
Górniok O., Uszczuplenie podatku VAT a zagarnięcie mienia społecznego, „Prokuratura i Prawo” 1997.
Jasiński W., Relacje między przestępstwami podatkowymi a praniem pieniędzy, „Kontrola Państwowa” 2000.
Johanson L., Magnusson D., VAT fraud as a „business concept” – a threat to state and industry [w:] A. Adamski (red.) Przestępczość gospodarcza z perspektywy Polski i Unii Europejskiej, Toruń 2003.
Konarska-Wrzosek V., Prawnokarne instrumenty walki z przestępczością zawodową i zorganizowaną przewidziane w Kodeksie Karnym skarbowym, „Prokuratura i Prawo” 2004.
Kozłowski Z., Zagarnięcie mienia społecznego a uszczuplenie podatku VAT, „Prokuratura i Prawo” 1998.
Krasnodębski R., Tetłak K., Czy nieświadomy uczestnik „karuzeli podatkowej” może odliczyć VAT? – glosa do wyroku ETS z 12.01.2006 w sprawie Optigen C-354/03, C-355/03 i C-484/03, „Prawo i Podatki” 2006.
Laskowska K., Kryminologiczne aspekty współczesnej przestępczości zorganizowanej w Polsce, „Wojskowy Przegląd Prawniczy” 2002.
Mozgawa M., Prawnokarne aspekty naruszenia podatku VAT, „Prokuratura i Prawo” 1999.
Nowa kodyfikacja karna. Kodeks karny skarbowy, Warszawa 1999
Pabiański T., Śliż W., Zorganizowane działania przestępcze wykorzystujące mechanizmy konstrukcyjne podatku VAT, cz. 1 „Przegląd Podatkowy” 2007.
Pietrasz P., Opodatkowanie dochodów nieujawnionych, Warszawa 2007.
Pływaczewski E., Pranie brudnych pieniędzy, Toruń 1993.
Siwik Z., System środków penalnych w prawie karnym skarbowym, Wrocław 1986.
Zając A., Prognoza przestępczości podatkowej, „Jurysta” 2001.
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Art. 11 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231.) przyznaje autorskie prawa majątkowe do utworu zbiorowego (w tym publikacji periodycznej) wydawcy, zaś do poszczególnych części mających samodzielne znaczenie - ich twórcom. Pomimo, że przeważnie na treść utworów zbiorowych składają się utwory wielu autorów, to inicjatorem ich powstanie jest wydawca, któremu ustawa przyznała autorskie prawa majątkowe do całości takiego utworu jako takiego, czyli prawo do decydowania o sposobach eksploatacji i otrzymywania wynagrodzenia. Do poszczególnych części utworu zbiorowego, poszczególnych utworów, prawo przysługuje ich twórcom, chyba że przeniosą je na wydawcę.
Na platformie udostępniane są poszczególne artykuły wraz z zestawem metadanych tylko jeżeli autorzy wyrazili zgodę na wykorzystanie utworu (publikacji naukowej) na tym polu eksploatacji. Dostrzegając korzyści społeczne, jakie daje otwarty bezpłatny dostęp do publikacji prawniczych, Instytut Nauk Prawnych PAN jako Wydawca czasopisma, korzystając z legitymacji ustawowej, zadecydował o opublikowaniu całych woluminów periodyku.
Autorzy artykułów opublikowanych w czasopiśmie, zainteresowani udostępnieniem publikacji w sposób otwarty, proszeni są o kontakt z Wydawcą w sprawie zawarcia umowy licencyjnej.
