Skazani – członkowie grup przestępczych w ocenie funkcjonariuszy Służby Więziennej
DOI:
https://doi.org/10.7420/AK2007-2008BFSłowa kluczowe:
grupy przestępcze, przestępstwa zorganizowane, funkcjonariusze służby więziennej, criminal groups, prison service officers, organized crimesBibliografia
Hołda Z. (2005) [w:] Z. Hołda, K. Postulski, Kodeks karny wykonawczy. Komentarz, Gdańsk: „Arche”.
Hołyst B. (2001). Kryminologia, wyd. VII. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis.
Knapp W. (2007). Członkowie zorganizowanych grup przestępczych w więzieniu [w:] T. Bulenda, W. Knapp, Z. Lasocik (red.), Więziennictwo na początku XXI wieku. III Polski Kongres Penitencjarny. Warszawa: Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji UW.
Kowalski W. (2001). Zagrożenia ze strony przestępczości zorganizowanej dla organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości ze szczególnym uwzględnieniem Służby Więziennej [w:] B. Hołyst, W. Ambrozik, P. Stępniak (red.), Więziennictwo − nowe wyzwania. Warszawa−Poznań−Kalisz: Centralny Zarząd Służby Więziennej.
Kowalski W. (2004). Korupcja w Służbie Więziennej w świetle doświadczeń lat 1995−2004, „Przegląd Więziennictwa Polskiego”, nr 43.
Pływaczewski E.W. (2003). Przestępczość zorganizowana z punktu widzenia polityki, teorii i praktyki [w:] E.W. Pływaczewski (red.), Przestępczość zorganizowana, świadek koronny, terroryzm w ujęciu praktycznym. Kraków: Zakamycze.
Pobłocki E., Kowalski W. (1996). Osadzeni sprawiający trudności wychowawcze, wywodzący się ze środowiska przestępczości zorganizowanej [w:] B. Hołyst, S. Redo (red.), Problemy więziennictwa u progu XXI wieku. Warszawa−Wiedeń−Kalisz: Centralny Zarząd Służby Więziennej.
Rau Z. (2002). Przestępczość zorganizowana w Polsce i jej zwalczanie. Kraków: Zakamycze.
Szczygieł G.B. (2003). Przestępczość zorganizowana – aspekt penitencjarny (zarys problemu i założenia badawcze) [w:] E.W. Pływaczewski (red.), Przestępczość zorganizowana, świadek koronny, terroryzm w ujęciu praktycznym. Kraków: Zakamycze.
Szczygieł G.B. (2006). Zagrożenia ze strony skazanych za przestępstwa popełnione w zorganizowanych grupach w ocenie funkcjonariuszy Służby Więziennej (wstępne wyniki badań), „Przegląd Więziennictwa Polskiego”, nr 50.
Szymanowska A. (2003). Więzienie i co dalej. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Szymanowski T. (1989) [w:] T. Szymanowski, Z. Świda, Kodeks karny wykonawczy. Komentarz. Warszawa: „Librata”.
Zawada E. (1999). Wybrane problemy przestępczości zorganizowanej, „Przegląd Więziennictwa Polskiego”, nr 22−23.
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Art. 11 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231.) przyznaje autorskie prawa majątkowe do utworu zbiorowego (w tym publikacji periodycznej) wydawcy, zaś do poszczególnych części mających samodzielne znaczenie - ich twórcom. Pomimo, że przeważnie na treść utworów zbiorowych składają się utwory wielu autorów, to inicjatorem ich powstanie jest wydawca, któremu ustawa przyznała autorskie prawa majątkowe do całości takiego utworu jako takiego, czyli prawo do decydowania o sposobach eksploatacji i otrzymywania wynagrodzenia. Do poszczególnych części utworu zbiorowego, poszczególnych utworów, prawo przysługuje ich twórcom, chyba że przeniosą je na wydawcę.
Na platformie udostępniane są poszczególne artykuły wraz z zestawem metadanych tylko jeżeli autorzy wyrazili zgodę na wykorzystanie utworu (publikacji naukowej) na tym polu eksploatacji. Dostrzegając korzyści społeczne, jakie daje otwarty bezpłatny dostęp do publikacji prawniczych, Instytut Nauk Prawnych PAN jako Wydawca czasopisma, korzystając z legitymacji ustawowej, zadecydował o opublikowaniu całych woluminów periodyku.
Autorzy artykułów opublikowanych w czasopiśmie, zainteresowani udostępnieniem publikacji w sposób otwarty, proszeni są o kontakt z Wydawcą w sprawie zawarcia umowy licencyjnej.
